Otwocki pałac wróci do właściciela

Zespół pałacowo-parkowy w Otwocku może wrócić do dawnych właścicieli. Taką decyzję podjął wojewoda mazowiecki Jacek Kozłowski - poinformowała rzeczniczka wojewody Ivetta Biały.

Majątek ten, jak wykazały ekspertyzy, nie mógł być upaństwowiony na podstawie dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej z 6 września 1944 r., ponieważ nie był gruntem rolnym. Tym samym, jak tylko decyzja wojewody się uprawomocni, pałac wraz z przyległymi terenami będzie mógł być zwrócony przedwojennym właścicielom.

- Do tego czasu prawo trwałego zarządu przysługuje Muzeum Narodowemu. (...) Pałac projektu Tylmana z Gameren (twórcy m.in. Pałacu Krasińskich w Warszawie) w 2003 roku został oddany w trwały zarząd Ministerstwu Kultury z przeznaczeniem na Muzeum Wnętrz Pałacowych, stanowiące oddział Muzeum Narodowego - wyjaśniła Biały w komunikacie.

Jak napisano na stronie internetowej Muzeum Wnętrz w Otwocku Wielkim, które mieści się w pałacu w Otwocku Wielkim, jest on dawną siedzibą rodu Bielińskich. Podkomorzy koronny Kazimierz Ludwik Bieliński w 1682 roku ożenił się z córką poety Jana Andrzeja Morsztyna, Ludwiką Marianną. To dla tej młodej pary zbudowana została wiejska rezydencja, której projekt przypisywany jest Tylmanowi z Gameren (jako autorzy brani są również pod uwagę Carlo Ceroni i Józef Fontana).

U Kazimierza Bielińskiego w Otwocku Wielkim bywał król August II Mocny. W 1705 roku miał się tu spotkać ze swoim sojusznikiem Piotrem Wielkim. Istnieją hipotezy, że właśnie wtedy wysunięty został pomysł rozbioru Rzeczypospolitej.

W 1713 pałac odziedziczył syn Kazimierza Bielińskiego - Franciszek, późniejszy marszałek wielki koronny, który za zasługi dla Warszawy (m.in. brukowanie ulic, instalowanie oświetlenia) został patronem głównej ulicy - Marszałkowskiej. Za jego czasów, w 1757 roku, rezydencja została rozbudowana o boczne wieże przez królewskiego architekta Jakuba Fontanę. Następnie pałac odziedziczył bratanek bezdzietnego Franciszka, także Franciszek Bieliński, który podczas insurekcji kościuszkowskiej w 1794 roku dał przykład patriotyzmu, ofiarowując na potrzeby publiczne plony z dóbr otwockich. Jego młodszy brat, następny właściciel, roztrwonił majątek.

Pod koniec XVIII wieku dobra otwockie zostały oddane w zastaw kasztelanowi Jackowi Jezierskiemu, sławnemu publicyście czasów Stanisława Augusta. Zmarł on w 1805 roku w Otwocku Wielkim, po upadku Rzeczypospolitej odsunąwszy się od życia publicznego.

W roku 1827 posiadłość kupił warszawski kupiec Józef Kurtz. Pod opieką rodu Kurtzów pałac pozostawał przez trzy pokolenia. Podczas I wojny światowej pałac został zdewastowany i stał opuszczony aż do zakończenia II wojny światowej. W latach 1947-1958 obiekt odbudowano według projektu Jana Koszczyc-Witkiewicza i stał się siedzibą domu poprawczego dla dziewcząt.

W latach siedemdziesiątych pałac został przejęty przez Urząd Rady Ministrów i odrestaurowany, z przeznaczeniem na obiekt rządowy. W czasie stanu wojennego w pałacu internowany był Lech Wałęsa. W latach dziewięćdziesiątych pałac został przekazany Kancelarii Prezydenta, ostatnie lata pieczę nad pałacem sprawowało Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. W roku 2004 użytkownikiem pałacu w Otwocku Wielkim zostało Muzeum Narodowe w Warszawie, które utworzyło w nim swój oddział - Muzeum Wnętrz.