Nowa stara hala

Wymienione cegły, drewniane okna, odrestaurowane rzeźby – Hala Mirowska szykuje się do remontu elewacji.

Projekt przebudowy jest już gotowy, ma akceptację miejskiego konserwatora zabytków. Potrzebne jest tylko pozwolenie na budowę. Prace zaczną się wiosną i potrwają trzy, cztery lata.

– Musimy przede wszystkim uzupełnić ceglane ubytki i wymienić okna. Ale wszystkie będą drewniane, zgodnie z architektonicznym duchem obiektu – mówi Elżbieta Niska z WSS Społem, które jest właścicielem hali.

Luksfery zostaną zastąpione szkłem solarnym, będą uzupełnione elementy balustrady i cementowe odlewy rzeźb. Wymieniona zostanie wentylacja. Inwestorzy planują też zachowanie w oryginale ściany, na której widać ślady kul. To pamiątka po egzekucjach ludności Środmieścia w czasie II wojny.

Kontrowersje budzi betonowo-szklany pawilon dodany do fasady ściany zachodniej Hali Mirowskiej w latach 70. – Wygląda jak narośl – mówi dyrektor miejskiego biura estetyki Tomasz Gamdzyk. I przypomina, że według historyków sztuki betonowy pawilon jest okaleczeniem zabytkowej hali od najbardziej reprezentacyjnej strony. Podczas remontu „narośl” nie zostanie usunięta.

– Mamy ekspertyzy, które mówią, że demontaż pawilonu zagroziłby konstrukcji. Musi pozostać – mówi dyr. Niska. Dodaje jednak, że podczas rekonstrukcji elewacji zostanie lepiej wtopiony w całość hali.

Koszty remontu to kilkadziesiąt milionów złotych. Część z nich WSS pokryje z własnych środków, o resztę wystąpi do marszałka województwa i do miasta.

Hala powstała na przełomie XIX i XX wraz z bliźniaczą Halą Gwardii należącą do miasta. Do 1944 r. była największym obiektem handlowym w Warszawie.

Dodaj swoją opinię