Na swoich stronach spółka Gremi Media SA wykorzystuje wraz z innymi podmiotami pliki cookies (tzw. ciasteczka) i inne technologie m.in. w celach prawidłowego świadczenia usług, odpowiedniego dostosowania serwisów do preferencji jego użytkowników, statystycznych oraz reklamowych. Korzystanie z naszych stron bez zmiany ustawień przeglądarki oznacza wyrażenie zgody na użycie plików cookies w pamięci urządzenia. Aby dowiedzieć się więcej o naszej polityce prywatności kliknij TU.

Sasnal i spółka

Maciej Robert 24-02-2009, ostatnia aktualizacja 25-02-2009 21:58

„Krótka historia Grupy Ładnie” dokumentuje działania grupy artystycznej, w której znaleźli się twórcy o najgorętszych obecnie nazwiskach w polskim świecie sztuki: Sasnal, Bujnowski i Maciejowski.

źródło: materiały prasowe

Początki Grupy Ładnie sięgają połowy lat 90, kiedy to w kółku plastycznym Marka Firka, wykładowcy na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, spotkało się trzech studentów – Wilhelm Sasnal, Rafał Bujnowski i Marcin Maciejowski. Niebawem do tej czwórki dołączył starszy od studentów o 30 lat Józef Tomczyk „Kurosawa”, naturszczyk, legendarna postać krakowskiego świata artystycznego, która stała się swoistą maskotką grupy. Artyści z Grupy Ładnie wprowadzili do sztuki banalność codziennej rzeczywistości w jej najzwyklejszych przejawach. Telewizja, Internet, gry komputerowe, ulotki reklamowe, kolorowe pisma i szeroko pojmowana popkultura stały się pożywka dla ich obrazów.

Prace członków Grupy Ładnie stały się tym samym katalogiem doświadczeń i fascynacji młodego człowieka przełomu wieków. Z czasem działania grupy zaczęły wzbudzać coraz większe zainteresowanie, wyszły poza granice środowiska artystycznego i zyskały nawet status kultowości. Wewnątrz grupy doszło wówczas do interpersonalnych napięć, w wyniku których z pięcioosobowego składu zostali w niej tylko najmłodsi: Sasnal, Bujnowski i Maciejowski. Nie działali jednak długo pod wspólnym szyldem. „Grupa Ładnie się rozpadnie” oraz „Grupa Ładnie skończy na dnie” – hasła świadczące o końcu historii grupy, wymyślone i propagowane zresztą przez samych zainteresowanych, z czasem stały się rzeczywistością. Efemeryczna grupa, która pojawiła się znikąd, wzbudziła niezwykły ferment we współczesnej polskiej sztuce i równie szybko zniknęła, doczekała się książkowej dokumentacji.

„Krótka historia Grupy Ładnie”, podsumowująca krótką lecz burzliwą historię tej grupy artystycznej, jest jej pierwszą tak obszerną monografią. Zawiera drobiazgowo opisaną historię grupy, opis jej najważniejszych przedsięwzięć, prezentację poszczególnych członków, a także wywiady z artystami oraz osobami ze środowiska artystycznego, które były blisko związane z grupą. Zawiera ponadto reprodukcje dzieł oraz przedrukowane teksty prasowe przedstawiające działania grupy.

Książka stanowi tym samym domknięcie pewnego etapu w dziejach współczesnej sztuki polskiej – prezentuje przechodzenie trójki ciekawych artystów z artzinowego, niezależnego krakowskiego podziemia artystycznego do czołówki światowych twórców. Symptomatycznie w tym kontekście wygląda zamieszczony w książce „Portret grupy ŁAD-NIE w przejrzystej tabeli” z 1999 roku. Trójka młodych artystów przedstawia się w niej jako studenci stołujący się u rodziny i w barach mlecznych, którzy dorabiają „fuchami”, „kombinowaniem w agencjach reklamowych” i stypendiami. 10 lat później ich sytuacja wygląda zupełnie inaczej – Wilhelm Sasnal, uznany przez prestiżowy miesięcznik „Flash Art.” za najważniejszego młodego artystę na świecie, wystawia swoje dzieła w największych galeriach (m.in. Christie’s i Sotheby’s), rekordowa cena za jego obraz to niemal 400 tysięcy dolarów. Ale to jest już historia na inną książkę.

Magdalena Drągowska, Dominik Kuryłek, Ewa Małgorzata Tatar„Krótka historia Grupy Ładnie”, Korporacja Ha!art, Kraków 2008

Życie Warszawy

Najczęściej czytane