Na swoich stronach spółka Gremi Media SA wykorzystuje wraz z innymi podmiotami pliki cookies (tzw. ciasteczka) i inne technologie m.in. w celach prawidłowego świadczenia usług, odpowiedniego dostosowania serwisów do preferencji jego użytkowników, statystycznych oraz reklamowych. Korzystanie z naszych stron bez zmiany ustawień przeglądarki oznacza wyrażenie zgody na użycie plików cookies w pamięci urządzenia. Aby dowiedzieć się więcej o naszej polityce prywatności kliknij TU.

Świat Garmanna

tr 11-04-2011, ostatnia aktualizacja 11-04-2011 14:10

Teatr Baj, ul. Jagiellońska 28, tel. 22 818 08 2, od lat 7, czas: 1 godz. 10 min, reżyseria: Ewa Piotrowska, scenografia: kostiumy i rekwizyty - Anna Chadaj, przestrzeń sceniczna - Sylwester Łuczak, muzyka: Filip Sande, choreografia: Kjersti Engebrigtsen, animacje komputerowe: Ewa Łuczak, nagranie i montaż muzyki: Wojciech Błażejczyk

źródło: materiały prasowe

Spektakl powstał na podstawie utworów Stiana Hole - współczesnego norweskiego grafika i autora książek dla dzieci. Przedstawia świat widziany oczami chłopca o imieniu Garmann – jego niepokoje i radości, przyjaźnie i antypatie. Hole, a za nim twórcy spektaklu, próbują dowieść, że trudne pytania o lęk, przemijanie, o przyjaźń i miłość nie są zarezerwowane tylko dla dorosłych.

Poznajemy Garmanna w ostatni dzień wakacji, kiedy zbliża się chwila, w której po raz pierwszy pójdzie do szkoły, czyli w momencie przełomowym, gdy kończy się beztroskie dzieciństwo, a zaczyna wychodzenie w świat poza domem. Widzowie obserwują jego relacje z rówieśnikami, fascynujące w swej szczerości podejście Garmanna do ciotek staruszek oraz śledzić rozwój jego przyjaźni z Panem Znaczkiem, w której życiowa mądrość, spokój i samotność starego człowieka spotyka się z ciekawością świata nieśmiałego chłopca. Dorastający bohater przeżywa swoje pierwsze zauroczenie. Już nie sam, ale wspólnie z Johanne stawiają pytania dotyczące istoty świata, szukając na nie własnych odpowiedzi. Mają też wspólną prawdziwie kosmiczną tajemnicę.

Celem, jaki sobie postawili twórcy spektaklu, jest stworzenie płaszczyzny porozumienia poza i ponad słowami między sceną a widownią. Przyznają wyższość obrazowi nad słowem. Szukają wspólnoty doświadczeń między przeżyciami scenicznego bohatera a przeżyciami widzów - jego rówieśników. Spektakl jest próbą „rozmowy" z widzem, zachęcenia go do stawiania ważnych, trudnych pytań i szukania na nie odpowiedzi. Dialog ze światem, oswajanie poprzez poznawanie, pomaga uwalniać się od lęków oraz barier, jakie w nas rosną w zetknięciu z rzeczywistością.

Życie Warszawy

Najczęściej czytane