Wisła powoli wraca do Warszawy

Pływające pomosty, ruchliwe bulwary i amfiteatr na lewym brzegu. Na prawym zieleń i rezerwaty. Tak za kilka lat ma wyglądać Wisła

Blisko sto osób przyszło wczoraj do Domu Spotkań z Historią na debatę o zagospodarowaniu rzeki. Prof. Jacek Damięcki zaprezentował kilka wariantów opisujących praski brzeg. Jeden z nich przewiduje przecięcie tzw. ostróg, czyli betonowych bloków wybudowanych w poprzek rzeki i mających ograniczać jej szerokość. W ten sposób powstałyby niewielkie wyspy.

Jego propozycje spotkały się z ostrą krytyką Przemka Paska z fundacji Ja Wisła i hydrologa Janusza Żelazińskiego. – Ta koncepcja budzi poważne wątpliwości, zamiast zmniejszać, zwiększa zagrożenie powodziowe – tłumaczył Żelaziński i zebrał gromkie oklaski. – Przypominam, że jest to tylko otwarcie debaty, wstępna propozycja, która ma być przyczynkiem do dalszej dyskusji – uspokajał rozgorączkowanych warszawiaków pełnomocnik prezydenta Warszawy ds. Wisły Marek Piwowarski.

Mniej kontrowersji wzbudziła propozycja autorstwa architekta Krzysztofa Domaradzkiego, który był odpowiedzialny za lewy brzeg.

Podzielił wybrzeże na pięć odcinków tematycznych: sport, nauka, sztuka, turystyka i historia. Poszczególne odcinki wybrzeża mają mieć odmienne funkcje. I tak np. w okolicach mostu Siekierkowskiego mają powstać parki sportów wodnych, a na wysokości Starego Miasta – liczne restauracje. W planach jest też park rzeźb.

– Podoba mi się, wreszcie Wisła zbliży się do miasta – mówił Krzysztof Tyszkiewicz ze Związku Stowarzyszeń Praskich.

Jak zapewniał Piwowarski, część pomysłów ma szansę na realizację do 2012 r., reszta ma zostać wpisana w strategię bardziej długofalową. Koordynator ds. Wisły będzie zbierał dalsze pomysły.

Na opracowanie obu projektów ratusz wydał 100 tys. złotych. Na pytanie z sali, dlaczego do opracowania koncepcji wybrano akurat tylko dwie pracownie, uczestnicy spotkania nie doczekali się odpowiedzi.

Skomentuj artykuł